القا بیان پروتئین نوترکیب DrsB1-CBDAvr4 در ریشه های مویین و نا به جا گیاهان تراریخت T1

ریشه های مویین و نا به جا برای بیان پروتیین های نوترکیب کارآمد هستند. در مطالعه حاضر به بررسی مقایسه میزان پروتیین نوترکیب DrsB1-CBDAvr4 در ریشه های مویین و نا به جا پرداخته شد. برای این منظور ابتدا، تاثیر عوامل مختلف بر بهینه سازی شرایط کشت برای تولید ریشه هایی نا به جا و مویین در سه آزمایش جداگانه با ارزیابی تولید زیست توده در گیاه تراریخت DrsB1-CBDAvr4 مورد بررسی قرار گرفت. صحت تولید ریشه های القاء شده توسط اگروباکتریوم رایزوژنز و با آغازگر های اختصاصی ژن rolC تایید شد. همچنین با استفاده از PCR، ورود ژن های پپتید نوترکیب درماسپتین B1 در ژنوم کلون های ریشه های مویین و نا به جا اثبات شد. سطح پروتیین نوترکیب با استفاده از آنالیز ELISA عصاره های کلون ریشه های مویین و نا به جا اندازه گیری شد. تجزیه واریانس داده های حاصل از تولید و القا ریشه نا به جا نشان داد که بیشترین تعداد و بلندترین طول ریشه در محیط های MS حاوی 1 میلی گرم بر لیتر NAA و 0.5 میلی گرم بر لیتر IBA به دست آمد. نتایج حاصل از زیست توده ریشه نا به جا نشان داد که محیط MS مایع حاوی 1 میلی گرم بر لیتر از هورمون NAA روی میزان تولید زیست توده اثرات معنی داری (P ≤ 0.01) دارند. بیشترین زیست توده در محیط کشت MS حاوی میزان 1 میلی گرم بر لیتر هورمون NAA به دست آمد و کمترین وزن تر و خشک در محیط MS 1/4بدون هورمون NAA به دست آمد. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که سویه ATCC15834، در محیط MS همراه با ساکارز 3 درصد با مدت زمان تلقیح 10 دقیقه بهترین ترکیب تیماری جهت تحریک ریشه مویین در گیاه تراریخت بود. نتایج ELISA نشان داد که کلون های به دست آمده از هر دو ریشه تفاوت معنی داری از نظر میزان غلظت پروتیین کل نشان دادند. میزان پروتیین نوترکیب حاصل از کلون های ریشه مویین به مراتب بیشتر از پروتیین ریشه نابه جا بود.