ارزیابی سازگاری و پایداری عملکرد میوه در لاین های گزینش شده از توده های بومی بادمجان میناب

بادمجان در ایران دارای تنوع ژنتیکی زیادی است و توده های بومی بسیاری از این گیاه در ایران وجود دارند. جهت انجام آزمایش های سازگاری و پایداری پنج توده بومی بادمجان میناب از مناطق عمده تولید این محصول جمع آوری و تحت برنامه اصلاحی گزینش لاین های خالص قرار گرفتند که در نتیجه 15 لاین برتر بادمجان از این توده ها انتخاب شدند. پانزده ژنوتیپ بادمجان به همراه دو توده مادری برتر (جمعا 17 ژنوتیپ) به مدت 2 سال و در 3 منطقه کشور شامل میناب، کرج و جیرفت مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی و در 3 تکرار انجام شد. در نهایت عملکرد کل در دو سال متوالی اندازه گیری و در پایان تجزیه مرکب داده ها صورت گرفت و با بررسی پایداری ژنوتیپ ها به روش های AMMI و GGE Biplot بهترین لاین (ها) برای اقلیم های مختلف معرفی شدند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین عملکرد ژنوتیپ های مورد بررسی در هر منطقه از میانگین دو سال آزمایش، ژنوتیپ GHE12 در منطقه میناب، ژنوتیپ SA13 در منطقه جیرفت و ژنوتیپ های AM4، SA15 و SA5 در منطقه کرج از عملکرد قابل قبولی نسبت به بقیه ژنوتیپ ها برخوردار بودند. با این حال بر اساس نتایج تجزیه سازگاری و پایداری عمومی، دو ژنوتیپ Y7 و SA20 با داشتن کمترین میزان اثر متقابل، پایدارترین ژنوتیپ ها شناخته شدند. در نهایت بر اساس نتایج سازگاری و پایداری خصوصی، ژنوتیپ Y برای منطقه میناب، ژنوتیپ SA13 برای منطقه جیرفت و ژنوتیپ AM4 برای منطقه کرج قابل توصیه هستند.