تهیه توابع شکنندگی فروریزش سازه مبتنی بر مودهای مختلف خرابی به روش تحلیل درخت خطا

ارزیابی ریسک لرزه ای سازه ها، ابزاری مهم و کاربردی برای بررسی ایمنی لرزه ای، تحلیل پیامدهای محتمل زلزله، برنامه ریزی مقاوم سازی و مدیریت بحران پس از زلزله است. این ارزیابی از بخش های مختلفی از تحلیل خطر زلزله، تعیین دارایی در ریسک، تحلیل آسیب پذیری و ریسک تشکیل شده است. یکی از مهم ترین بخش های این فرآیند، تعیین توابع شکنندگی می باشد. روش های مختلفی برای این منظور به کار گرفته شده است. در اغلب این روش ها یک حالت حدی کلی نظیر حداکثر تغییرمکان نسبی طبقات به عنوان مود خرابی در نظر گرفته شده است درحالی که در ساختمان های قدیمی تر معمولا مودهای خرابی بیشتری نظیر مود برشی اعضا حاکم است. در این مقاله چارچوبی جهت تعیین توابع شکنندگی فروریزش سازه بر اساس مودهای مختلف خرابی اعضا با استفاده از تحلیل درخت خطا ارایه و سپس بر روی یک قاب ساختمانی بتن مسلح اعمال و در نهایت نتایج آن با روش مرسوم مقایسه شده است. نتایج بیانگر برآورد بسیار کمتر میانه ظرفیت تابع شکنندگی به دلیل ضعف برشی قاب های قدیمی در روش ارایه شده نسبت به روش مرسوم است. منحنی شکنندگی مستخرج از روش مرسوم تطابق بسیار خوبی با مود خرابی ایجاد طبقه ضعیف در طبقه اول قاب دارد به گونه ای که میانه ظرفیت شدت طیفی در روش مرسوم g 0/96 و در روش ارایه شده g 0/94 می گردد.