تحلیل ارتباط دمای سطح زمین و پوشش گیاهی در شکل گیری جزیره گرمایی و مخاطرات آن (مطالعه موردی: کلانشهر اصفهان)

جزیره گرمایی یکی از مخاطرات محیطی عصر حاضر است. گسترش شهرها سبب ایجاد مخاطره جزیره گرمایی می شود که ممکن است خطرهایی برای سلامت انسان و محیط زیست ایجاد کند. شناخت و آگاهی از وضعیت پوشش گیاهی، تغییرات کاربری اراضی و دمای هر منطقه در طول زمان اهمیت بسیار زیادی دارد و در برنامه ریزی های خرد و کلان به کار می آید. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط دمای رویه زمین و پوشش گیاهی در رخداد مخاطره جزیره حرارتی در کلانشهر اصفهان است. در این زمینه از تصاویر ماهواره ای Landsat ETM طی دوره 1990 تا 2019 استفاده و شاخص های LST و NDVI، و کاربری اراضی بررسی شد. نتایج بررسی ها نشان دهنده افزایش وسعت شهر و کاهش وسعت اراضی باغی و مراتع حاشیه ای شهر است. پهنه های فاقد پوشش گیاهی در پهنه شهری و مناطق مسکونی و در ارتفاعات جنوبی و شرقی شهر اصفهان قرار دارند. بیشترین شاخص NDVI نیز در پهنه های غربی و جنوب شرق شهر اصفهان است. شدت جزایر گرمایی با توجه به سطح کمینه و بیشینه و میانگین دما در اراضی شهری بیش از بقیه کاربری هاست و با افزایش مساحت کاربری های مسکونی و توسعه شهری شدت جزایر گرمایی افزایش یافته است. در مقابل کمترین شدت دمای جزایر گرمایی در اراضی کشاورزی آبی و باغ ها مشاهده می شود.