آثار زیست محیطی و اقتصادی استفاده از پساب در بخش کشاورزی جنوب شهر تهران با کمک مدل SWAT

موقعیت مکانی شهر تهران به عنوان بزرگ‏ترین مصرف‏کننده آب شهری در کشور به گونه‏ای است که حجم قابل توجهی از منابع آب سطحی در نهرها و کانال‏های مناطق جنوبی تهران جاری می‏شود. این رواناب‏های سطحی آلوده در حال حاضر در تلفیق با آب زیرزمینی در کشاورزی جنوب تهران مورد استفاده قرار می‏گیرند که پیامدهای نامطلوب محیط زیستی را به همراه دارند. طرح ساماندهی آب‏های سطحی آلوده جنوب تهران در شرکت آب منطقه‏ای تهران برای رفع این معضل مورد مطالعه قرار گرفته است. از این‏رو در این مقاله، به بررسی اثرات اقتصادی و محیط زیستی استفاده از پساب در بخش کشاورزی جنوب استان تهران در شرایط ساخت تصفیه‏خانه‏های آب‏های سطحی و تاسیس شبکه آبیاری و زهکشی ری و مقایسه نتایج با شرایطی که در منطقه از آب آلوده برای آبیاری استفاده می‏شود، پرداخته شده است. در این تحقیق، دوره آماری 20 ساله (1999 تا 2018) در جهت انجام شبیه‏سازی در نظر گرفته شده است. با توجه به نتایج به‏دست‏آمده، در صورت اجرای طرح میزان رواناب خروجی به طور متوسط از 201 به 84 متر مکعب در هکتار و میزان نیترات موجود در رواناب خروجی به طور متوسط از 14 به 1/0 کیلوگرم در هکتار کاهش یافته است. همچنین، با ورود پساب به محدوده طرح و استفاده از پتانسیل کودی پساب، می‏توان میزان مصرف کود ازته را 5039 تن کاهش داد که به واسطه آن هزینه‏های کشاورزان محدوده تا 55431 میلیون ریال کاهش می‏یابد. در نتیجه، اجرای طرح ساماندهی آب‏های سطحی آلوده جنوب تهران اثرات محیط زیستی مثبتی به همراه خواهد داشت.