سنتز و شناسایی چارچوب های آلی فلزی حاوی نانوذرات کبالت (II) اکسید به عنوان کاتالیزگر تجزیه حرارتی آمونیوم پرکلرات

در این مقاله، اثر نانو کاتالیزوری چارچوب فلز-آلی بر پایه فلز مس و لیگاند بیس تترازول آمین uBT)عامل دار شده با نانو ذرات کبالت (II) اکسید روی رفتار تجزیه حرارتی آمونیوم پرکلرات (AP)، با استفاده از گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) بررسی شده است. ابتدا، چارچوب فلز-آلی (CuBTA) از مس(II) کلرید و لیگاند بیس تترازول آمین در اتوکلاو به روش سولوترمال تهیه شد. سپس با استفاده از کبالت (II) نیترات و از روش هم رسوبی چارچوب فلز-آلی مورد نظر با نانو ذرات کبالت (II) اکسید عامل دار شد. مطالعات فازی با دستگاه الگوی پراش پرتو ایکس (XRD)، و همچنین بررسی تشکیل با استفاده از روش طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) انجام شد. نتایج تجزیه حرارتی آمونیوم پرکلرات در حضور چارچوب فلز-آلی (CuBTA) و چارچوب عامل دار شده با نانو ذرات نشان داده است که 5 درصد وزنی کاتالیزگر، دمای تجزیه حرارتی آمونیوم پرکلرات را به اندازه C 1/34 و C 1/91 به ترتیب برای چارچوب فلز-آلی و چارچوب فلز-آلی عامل دار شده به وسیله ی انو ذرات کاهش داده است. آنتالپی احتراق این چارچوب های فلز آلی به ترتیب J.g-1 1570 و J.g-1 1375 به دست آمددر این مقاله، اثر نانو کاتالیزوری چارچوب فلز-آلی بر پایه فلز مس و لیگاند بیس تترازول آمین (CuBTA) عامل دار شده با نانو ذرات کبالت (II) اکسید روی رفتار تجزیه حرارتی آمونیوم پرکلرات (AP)، با استفاده از گرماسنج روبشی تفاضلی (DSC) بررسی شده است. ابتدا، چارچوب فلز-آلی (CuBTA) از مس(II) کلرید و لیگاند بیس تترازول آمین در اتوکلاو به روش سولوترمال تهیه شد. سپس با استفاده از کبالت (II) نیترات و از روش هم رسوبی چارچوب فلز-آلی مورد نظر با نانو ذرات کبالت (II) اکسید عامل دار شد. مطالعات فازی با دستگاه الگوی پراش پرتو ایکس (XRD)، و همچنین بررسی تشکیل با استفاده از روش طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FT-IR) انجام شد. نتایج تجزیه حرارتی آمونیوم پرکلرات در حضور چارچوب فلز-آلی (CuBTA) و چارچوب عامل دار شده با نانو ذرات نشان داده است که 5 درصد وزنی کاتالیزگر، دمای تجزیه حرارتی آمونیوم پرکلرات را به اندازه C 1/34 و C 1/91 به ترتیب برای چارچوب فلز-آلی و چارچوب فلز-آلی عامل دار شده به وسیله ی انو ذرات کاهش داده است. آنتالپی احتراق این چارچوب های فلز آلی به ترتیب J.g-1 1570 و J.g-1 1375 به دست آمد