بهبود تاب آوری شبکه قدرت در مواجهه با حملات متمرکز با استفاده از آنالیز پیشامد

در جوامع امروزی سامانه های قدرت به عنوان یکی از زیرساخت حیاتی، علی رغم پیشرفت های وسیع، در معرض تهدیدات متعدد طبیعی و غیر طبیعی هستند. شبکه های قدرت در قدیم تنها به گونه ای طراحی می شدند که در برابر رخداد های با احتمالات قابل پیش بینی (حوادث معمول) مقاوم باشند. این در حالی است که حوادث با احتمال رخداد کم و اثرات مخرب زیاد به عنوان یک چالش اساسی محسوب می شوند. انتظار می رود شبکه های قدرت در مواجهه با چنین حوادثی، انعطاف پذیری لازم را داشته باشند و به سرعت مختل نشوند. این مهم در قالب مفهوم تاب آوری مطرح می گردد. در این مقاله پس از بیان مفاهیم و مبانی تاب آوری با نگاهی بر سوابق پژوهش ها، به بررسی استراتژی های ارتقای تاب آوری و به طور خاص راهکار «زیرزمینی سازی خطوط» پرداخته می شود. همچنین در ادامه سناریوی کلی پژوهش، با فرض تهدید به صورت یک حمله فیزیکی خرابکارانه و متمرکز تعریف می شود. با درنظر گرفتن قیود محدودیت بودجه و هزینه های فراوان اجرایی شدن این راهکار، الگوریتمی جهت تعیین اولویت خطوط و باس های شبکه پیشنهاد می گردد. این الگوریتم با فرض شرایط ایستا برای پاسخ به مسیله، از دو رویکرد آنالیز پیشامد (به کمک معیار بار از دست رفته) و نظر خبرگان برای دریافت بهترین اولویت به منظور اجرای زیرزمینی خطوط بهره می گیرد. در پایان روش پیشنهادی بر روی شبکه 39 باسه IEEE و به کمک نرم افزار دیگسایلنت اجرا و پس از دریافت داده های مورد نظر، نتایج ارایه و تحلیل می شوند تا توانایی های روش پیشنهادی اثبات گردد.