تاثیر همه گیری کووید 19 بر میزان بازید افراد جامعه از پارک های شهری

مناظر و فضاهای سبز شهری بخش جدایی ناپذیر فضاهای شهری می باشند که در شرایط گوناگون نقش قابل توجهی در رفاه و آسایش شهروندان دارند. با شیوع همه گیری کووید 19 و اعمال قرنطینه و فاصله اجتماعی فشارهای روحی و روانی بسیاری به افراد جامعه وارد آمد و دسترسی به پارک های شهری نسبت به دوران قبل از همه گیری کووید 19 محدود گردید. بر این اساس، هدف از این پژوهش دست یابی به تغییرات تعداد دفعات و دلایل مراجعات شهروندان به پارک های شهری در دوران قبل و در زمان شیوع همه گیری کووید 19 می باشد. در این تحقیق از منابع کتابخانه ای و پرسشنامه به صورت برخط و توزیع از طریق ابزار ارتباطی به روز بهره گرفته شد. جهت انتخاب نمونه ها از روش انتخاب تصادفی ساده استفاده گردیده و تعداد 198 نفر در پژوهش شرکت نمودند. برای ارزیابی داده های مستخرج از پرسشنامه ها از آزمون آماری مک نمار و میانگین امتیازی استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که تعداد دفعات مراجعات به پارک های شهری در دوران همه گیری کووید 19 به طور معنی داری کاهش یافته است؛ همچنین میانگین امتیازی تعداد دفعات مراجعات به پارک های شهری قبل از دوران همه گیری کووید 19، 44/3 به دست آمد که در مقایسه با میانگین امتیازی تعداد دفعات مراجعات به پارک های شهری در دوران همه گیری کووید 19 که برابر با 58/2 می باشد در حد قابل توجهی روند نزولی مراجعات به پارک های شهری را نشان می دهد؛ همچنین دلایل مراجعات به پارک های شهری در دوران کووید 19 نشان می دهد که از جنبه تفریحی و اجتماعی پارک های شهری به شدت کاسته شده است. در نتیجه باید موانع و مشکلات حضور شهروندان در پارک های شهری رفع شده و این اماکن با شرایط همه گیری سازگار گردند.