بررسی رابطه اثر سازندهای زمین شناسی بر کیفیت آب زیرزمینی (منطقه مورد مطالعه: استان یزد)

آب زیرزمینی از مهم ترین منابع طبیعی در جهان است. آب های زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک به ویژه استان یزد با بارش اندک و ناکافی بودن منابع آب سطحی، منبع اصلی تامین آب در مصارف مختلف به شمار می رود. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین کیفیت آب زیرزمینی استان یزد با نوع سازندها است. در این تحقیق برای بررسی کیفی نمونه آب زیرزمینی، 217 حلقه چاه و قنات شبکه پایش شرکت آب منطقه ی یزد در تیرماه سال 1391، از پارامترهای اندازه گیری شده کاتیون ها (سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم)، آنیون ها (کربنات و بی کربنات ، کلرید و سولفات) اصلی موجود در آب، قابلیت هدایت الکتریکی (EC)، کل نمک های محلول در آب (TDS)، نسبت جذب سدیم (SAR) و pH استفاده شد. ارزیابی کیفیت آب با روش های دیاگرام پایپر، دیاگرام ویلکاکس و دیاگرام شولر انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که بیش ترین ضریب تغییرات مربوط به EC، TDS و +Ca2 با مقدار به ترتیب 29/102، 64/101 و 84/100 است و بر اساس نمودار پایپر آب زیرزمینی منطقه موردمطالعه در تیپ آب های سخت و کاملا سخت واقع شده است. با توجه به نمودار ویلکوکس آب زیرزمینی استان یزد، کیفیت آب منطقه برای مصارف کشاورزی خیلی شور و نامناسب است و در کلاس های C2S2 و C4S2 با 46/0 درصد و کلاس های C3S4 و C4S4 به ترتیب با 26/32 و 22/56 درصد کم ترین و بیش ترین سهم را دارند. در بررسی نمودار شولر غالب آب های نمونه برداری شده با کیفیتی در رده خوب تا غیرقابل شرب قرار دارند. این آب ها از نظر بی کربنات و منیزیم نسبت به سایر وضعیت بهتری دارند.