تبیین مولفه های تاثیرگذار در سیاست گذاری فرهنگی با رویکرد توسعه شهری (مورد مطالعه: زبان های خارجی)

مقدمه و هدف پژوهش:

 یکی از مباحث مهم پیرامون مسایل شهری، مفهوم توسعه پایدار شهری است که توسعه ای مبتنی بر نیازهای واقعی و تصمیم گیری های عقلایی، با در نظر گرفتن ملاحظات مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی محسوب می شود. «توسعه پایدار» را مفهومی می دانند که در آن تامین مستمر نیازها و رضایتمندی افراد همراه با افزایش کیفیت زندگی انسان را مدنظر قرار می دهد. پایداری شهری که با معیارهایی نظیر عدالت اجتماعی، مشارکت شهروندی و همبستگی اجتماعی، افزایش کارآمدی نهادهای اجتماعی، ارتقاء فرهنگ شهروندی و کارآمدی سیاست ها و برنامه های سیاست گذاری در حوزه کلان شهری و بهینه سازی مناسبات مدنی قوام می یابد، آرمانی برای کیفیت پویایی زندگی شهری و سبک جدید زیستن است. فراگیرشدن موضوع جهانی شدن به مثابه فراگیرشدن نوعی گفتمان غالب، دربرگیرنده جنبه هایی گوناگونی از همبستگی ها و همگنی های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ایدیولوژیکی است و ارتباط مستقیم آن با «زبان» به عنوان یکی از مهمترین عناصر هویت، امر «مواجهه با زبان خارجی» را در حوزه سیاست گذاری فرهنگی با هدف توسعه شهری تبدیل به یک مسیله می کند.

روش پژوهش:

 روش این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و ابزارگردآوری داده ها، پرسش نامه ی محقق ساخته، شامل25 سوال بود. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل نخبگان فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و زبانی کشور می باشند.

یافته ها:

 نتایج این پژوهش نشان می دهد که سیاست گذاری فرهنگی در مواجهه با زبان های خارجی متاثراز مهمترین عناصر توسعه شهری یعنی مولفه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است.

در این مقاله، به تبیین مولفه های تاثیر گذار در سیاست گذاری های فرهنگی در مواجهه با زبان های خارجی با هدف توسعه شهری پرداخته شده است که در عصر پروژه جهانی سازی به تعبیر مخالفین و پروسه جهانی شدن به تعبیر موافقین معادلات و مفروضات قبلی را دچار چالش ساخته است.