ارزیابی شاخص های ایمنی در کاربری های ورزشی مستقر در بوستان های شهری (مطالعه موردی: منطقه 4 شهرداری تهران)

مقدمه و هدف پژوهش: 

رعایت ملاحظات ایمنی به عنوان یکی از مهمترین اصول مدیریت اماکن و فضاهای ورزشی مطرح می باشد. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی شاخص های ایمنی ورزشی در بوستان های شهری تهران است.

روش انجام پژوهش: 

تحقیق حاضر از نوع پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی است. تعداد پنج بوستان به عنوان سایت های مطالعاتی انتخاب شدند. به منظور تعیین وضعیت ایمنی در فضاهای ورزشی بوستان های مورد مطالعه، از چک لیست سنجشی تعدیل یافته Eduard & Nikolay (2014) استفاده شده است. به منظور اطمینان از صحت ارزیابی صورت گرفته، تعداد 8 نفر از متخصصان و کارشناسان خبره ایمنی به عنوان پنل دلفی شرکت کردند. در نهایت، تعداد 25 شاخص برای ارزیابی در نظر گرفته شدند. میانگین امتیازات به عنوان نتیجه نهایی اعلام شده است.

یافته های پژوهش: 

در مجموع، شاخص «امکان حضور آمبولانس و تجهیزات امدادرسانی در زمین ورزشی» با میانگین امتیاز 3/4 بالاترین رتبه را داشته است. از سوی دیگر، کمترین میانگین امتیاز در مجموع بوستان ها اختصاص به 2 شاخص «وجود سیستم هشداردهنده آتش سوزی در محوطه ورزشی» و «حضور امدادگر دایم و یا پزشک مقیم» با امتیاز 1 داشته است. بوستان لویزان با میانگین امتیاز 6/2 در رتبه اول و سپس، بوستان یاس با میانگین امتیاز 28/2 در رتبه دوم قرار گرفتند. بوستان های پلیس، سپه و ساحل به ترتیب با میانگین امتیاز 27/2، 01/2 و 87/1 در جایگاه های سوم تا پنجم قرار گرفتند.

نتیجه گیری:

 بوستان های منطقه 4 شهرداری تهران از وضعیت ایمنی ورزشی مطلوبی برخوردار نیستند و لازم است تا مدیریت شهری تهران و به ویژه منطقه مورد مطالعه نسبت به ارتقای سطح ایمنی در آنها اهتمام ویژه ای بورزد.