ارزیابی هیستوپاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی تاثیر عصاره قطبی بارهنگ سرنیزه ای بر التیام زخم باز در پوست رت ویستار

هدف از مطالعه حاضر، بررسی هیستوپاتولوژی و ایمونوهیستوشیمی تاثیر عصاره قطبی بارهنگ سرنیزه ای 5 درصد بر التیام زخم باز در پوست رت است.

روش اجرا: 

پس از جدا کردن عصاره گیاه به روش مخلوط، تعداد 40 عدد رت سالم نر با وزن متوسط 250-200 گرم انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه اصلی 20 تایی تقسیم شدند. گروه 1، گروه درمان و گروه 2، گروه کنترل بودند که هرکدام از گروه های اصلی به 4 گروه فرعی (روزهای 3، 7، 14 و 21) تقسیم شدند. جهت بررسی هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمی روند التیام، زخم موش های گروه های فرعی در هر دو گروه اصلی به صورت تمام ضخامت و به قطر 15 میلی متر برداشت و جهت مطالعات بافت شناسی بررسی شد. پس از مقطع گیری، با روش رنگ آمیزی کیفی هماتوکسیلین ایوزین و تری کروم ماسون و با استفاده از آنتی بادی های ضدفاکتور، رشد تغییردهنده بتا و فاکتور رشد اندونتلیال عروقی گروه ها مطالعه و اطلاعات به دست آمده تبدیل به اطلاعات کمی و تجزیه و تحلیل آماری شد.

یافته ها:

 استفاده از عصاره گیاه بارهنگ سر نیزه ای باعث بهبود شکاف اپتلیال، شکل گیری هرچه بهتر فیبر های کلاژنی و افزایش تعداد سلول های فیبرو بلاست شد. نتایج ایمونوهیستوشیمی در مورد هر دو مارکر فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و فاکتور رشد تغییردهنده بتا، نشان از بهبودی طی روزهای مورد مطالعه در محل زخم داشت.

نتیجه گیری: 

نتایج نشان می دهد که می توان از عصاره قطبی گیاه بارهنگ سرنیزه ای 5 درصد به منظور التیام زخم استفاده کرد.