تولید و ارزیابی اثرات سلولی رادیوکونژوگه های سیتوکسیمبSm-DOTA- 153 و سیتوکسیمب-DOTA-Lu177

رادیوداروهای بر پایه آنتی بادی امروزه در تصویربرداری و رادیوتراپی سرطان به شدت مورد توجه می باشند. آنتی بادی منوکلونال سیتوکسیمب به گیرنده فاکتور رشد اپی درمال (EGFR) متصل می شود و بنابراین امکان ایجاد پروتکل های درمانی و تشخیصی علیه این گیرنده را فراهم می نماید. در این تحقیق آنتی بادی سیتوکسیمب پس از تخلیص وکونژوگاسیون با DOTA-NHS تازه تهیه شده، با لوتسیم 177 و ساماریم کلراید-153 نشان دار گردید. بازده نشان دارسازی و پایداری برون تنی با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک اندازه گیری شد. تست های سلولی به منظور تعیین رادیوایمنواکتیویته و مهار رشد سلول سرطانی انجام شدند. نتایج حاصل نشان داد که بازده نشان دارسازی سیتوکسیمب -DOTA-Lu177 و سیتوکسیمبSm-DOTA- 153 به ترتیب بیش تر از 1±97% و 2±96% بود. هم چنین پایداری برون تنی فراورده های نشان دار شده در سرم تازه انسانی پس از 96 ساعت به ترتیب 2±83% و 78% بود. ایمنوراکتیویتی برای سیتوکسیمب -DOTA-Lu177، برابر 1±91% و برای سیتوکسیمبSm-DOTA- 153، 1±66% به دست آمد. هر دو فراورده بسته به زمان و انرژی بتا با شدت های مختف اثر مهاری روی رشد سلول های سرطانی 29HT کولون داشتند. نتایج تحقیق نشان داد که کمپلکس های ایمنوکونژوگه سیتوکسیمب -DOTA-Lu177 و سیتوکسیمبSm-DOTA- 153 می توانند به عنوان رادیوداروی جدید جهت رادیوایمنوتراپی سرطان ها در نظر گرفته شوند.