ویرایش ژنومی گیاه سیب زمینی با استفاده از سیستم CRISPR/Cas9

سیب زمینی (Solanum tuberosum L) (2n=4x=48)، یک محصول هتروزیگوت و پلی پلویید است که بعد از برنج، گندم و ذرت، مهمترین محصول غذایی جهان شناخته می شود. با روند کنونی افزایش جمعیت جهانی، عقیده بر این است که این گیاه می تواند یک محصول حیاتی برای تامین نیازهای غذایی این جمعیت رو به رشد باشد. اگرچه روش های سنتی اصلاحی، باعث بهبود عملکرد این گیاه شده است، بااین حال وراثت تترازومی، تحقیق و اصلاح سیب زمینی از طریق دورگ گیری سنتی را پیچیده می کند. با استفاده از ویرایش ژنوم اختصاصی، یک یا چند صفت می تواند به واریته های تجاری اضافه شود، در نتیجه از دورگ گیری جلوگیری می شود. در سال های اخیر، ابزارهای مدرن مانند سیستم کریسپر با ارایه فناوری های جدید، ساده و در عین حال قدرتمند، به دانشمندان در تسریع روند اصلاحی گیاهان مختلف کمک شایانی کرده است. با پیشرفت های صورت گرفته، الحاق، بیان یا خاموش سازی ژن های مهم، برای بهبود تولید سیب زمینی و صفات کیفی، در گونه های فعلی مورد استفاده قرار گرفته است. در این میان، اطلاعات توالی ژنوم به همراه روش های معتبر ترانسفورماسیون ژنتیکی و باززایی، سیب زمینی را به عنوان یک کاندیدای قوی مهندسی ژنتیک تبدیل کرده است. هدف از این مقاله، بررسی تحقیقات صورت گرفته در گیاه سیب زمینی با استفاده از سیستم CRISPR-Cas9 جهت بهبود صفات و افزایش بهره وری می باشد.