اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-19

همه گیری کووید-19 پیامدهای روان شناختی زیادی برای بیماران مبتلابه کمردرد مزمن به همراه داشت. پژوهش حاضر باهدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی و پریشانی روان شناختی در بیماران مبتلابه کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-19 انجام شد.

روش پژوهش: 

روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و طرح آن به صورت پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلابه کمردرد مزمن شهر تهران در سال 1400 بود. نمونه موردمطالعه شامل 30 بیمار مبتلابه کمر درد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامه های اضطراب کووید-19 (علی پور و همکاران (1398))، تنظیم هیجان (گراس و جان (2003)) و پریشانی روان شناختی (لاویبوند و لاویبوند (1995)) بود. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، نرمالیتی (آزمون شاپیرو-ویلک)، تحلیل کوواریانس چند متغیره، آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری در متن مانکووا و آزمون های لوین، باکس و خی دو بارتلت در سطح معنی داری 0/05 توسط نرم افزار SPSS 24 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به صورت معنی داری باعث افزایش تنظیم هیجان (ارزیابی مجدد و سرکوبی) و کاهش پریشانی روان شناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) در بیماران مبتلابه کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-19 شده است (0/05 > p).

نتیجه گیری:

 بر اساس یافته های به دست آمده می توان نتیجه گیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته است باعث کاهش مشکلات روان شناختی بیماران دارای کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-19 شود. بدین منظور پیشنهاد می شود کارگاه و برنامه هایی توسط روان شناسان و متخصصان درد برای بیماران دارای کمردرد مزمن برگزار شود.