مرکزیت در شبکه های اجتماعی مبتنی بر مدل آستانه خطی

مرکزیت و انتشار نفوذ دو مولفه اساسی در تحلیل شبکه‌های اجتماعی هستند. در سال‌های اخیر، اندازه‌گیری مرکزیت توجه بسیاری از محققان را جلب کرده و همین امر باعث شده که بسیاری از مطالعات جدید در مورد تحلیل شبکه‌های اجتماعی و کاربردهای آن صورت بگیرد. مدل‌های متداول قدیمی از انتشار نفوذ به‌صورت گسترده برای اندازه‌گیری مرکزیت استفاده نمی‌کنند. بسیاری از مطالعات صورت گرفته بر اساس مدل آبشاری مستقل شکل‌گرفته‌اند. در این مقاله به بررسی ارزیابی و اندازه‌گیری مرکزیت بر اساس مدل آستانه خطی در شبکه‌های اجتماعی برچسب دار و وزن‌دار پرداخته‌شده است. یک روش برای اندازه‌گیری مرکزیت به‌منظور رتبه‌بندی اعضای شبکه در نظر گرفته‌شده است که رتبه آستانه خطی نامگذاری شده‌است. برای ارزیابی روش پیشنهادی چهار شبکه اجتماعی را با دو معیار اندازه‌گیری مرکزیت و یک روش آبشاری مستقل مقایسه شده‌اند. نتیجه نشان می‌دهد که روش پیشنهادی برای رتبه‌بندی اعضای شبکه و شبکه‌ها مناسب‌تر است. یک سنجه مرکزیت جدید مبتنی بر مدل آستانه خطی که برای هر عضو، به‌عنوان تعداد اعضایی در نظر گرفته می‌شد که می‌توانست انتشار نفوذ صورت دهد، ارایه شد. این سنجه را با سه سنجه مرکزیت دیگر (مرکزیت کاتز، رتبه صفحه و رتبه‌بندی آبشاری مستقل) بر اساس نفوذ و تاثیر در چهار شبکه واقعی دو شبکه بزرگ (یکی جهت‌دار، دیگری بی‌جهت) و دو شبکه کوچک (یکی جهت‌دار، دیگری بی‌جهت) مقایسه شده است.