پاسخ رنگدانه های ملانین، لیپوفوشین و هموسیدرین مراکز ملانوماکروفاژی ماهی قرمز (Carassius auratus) به مواجهه با نونیل فنول

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر نونیل فنول بر فعالیت سیستم ایمنی ماهی قرمز از طریق اندازه گیری میزان تجمع رنگدانه های ملانوماکروفاژی در بافت کلیه و طحال ماهی قرمز انجام شده است. از این رو، ماهی های نابالغ به مدت 25 روز در معرض غلظت های 6-10 و 7-10 مولار نونیل فنول قرار گرفتند. مراحل آماده سازی بافت کلیه و طحال و رنگ آمیزی های هماتوکسیلین- ایوزین، پرلز پروسین بلو و اسید پریودیک شیف به ترتیب برای شناسایی ملانین، هموسیدرین و لیپوفوشین انجام شد. سپس برای کمی سازی رنگدانه ها از نرم افزار Image J (ver. 1.53 e) استفاده شد. قرار گرفتن ماهی در معرض نونیل فنول منجر به کاهش تشکیل مراکز ملانوماکروفاژی حاوی رنگدانه هموسیدرین در طحال شد و تاثیری بر تشکیل مراکز حاوی این رنگدانه در کلیه نداشت. تشکیل مراکز ملانوماکروفاژی حاوی رنگدانه لیپوفوشین به ترتیب در طحال و کلیه پس از مواجهه با نونیل فنول کاهش و افزایش یافت (05/0P<)، درحالی که نونیل فنول منجر به افزایش تشکیل مراکز ملانوماکروفاژی در هر دو اندام به صورت وابسته به غلظت شد. به طور کلی، در میان سه رنگدانه موجود در مراکز ملانوماکروفاژی، ملانین به صورت وابسته به غلظت افزایش یافت و به نظر می رسد شاخص بهتری برای قرار گرفتن در معرض نونیل فنول باشد.