طراحی مدل گرایش به قلدری بر اساس عملکرد عصبشناختی با میانجیگری ناگویی خلقی در دانشآموزان

قلدری در مدرسه از رفتارهای مشکل ساز دوره نوجوانی است که اخیرا توجه پژوهشگران و صاحب نظران حیطه روانشناسی را در سه دهه اخیر به خود معطوف ساخته است و موضوع محوری مطالعات بسیاری بوده است. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر طراحی مدل گرایش به قلدری بر اساس عملکرد عصبشناختی با میانجیگری ناگویی خلقی در دانشآموزان بود.

روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) است. جامعه آماری پژوهش را تمامی 560 دانش آموز پسر متوسطه اول در پایه نهم در 28 مدرسه غیرانتفاعی منطقه 5 شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند. 240 نفر به عنوان حجم نمونه به روش خوشه ای دو مرحله ای انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه قلدری ایلینویز، پرسشنامه عملکرد عصب شناختی نجاتی و پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از مدل یابی معادلات رگرسیونی ساختاری و از نرم افزار SPSS22 و Amose 23 استفاده شد.

نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ضریب مسیر عملکرد عصب شناختی (41/0 - =β، 0/001 =p) و ناگویی خلقی (45/0 =β، 0/001 =p) به گرایش به قلدری معنی دار می باشد.

با توجه به نتایج ارتباط غیر مستقیم عملکرد عصبشناختی به گرایش به قلدری از طریق ناگویی خلقی با 35/0β=- در سطح معنیداری 01/0p≤ معنیدار است.