اثربخشی مشاوره تحصیلی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر تاب آوری، انگیزش و هیجان های تحصیلی دانش آموزان با افت تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره تحصیلی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر تاب آوری، انگیزش و هیجان های تحصیلی دانش آموزان با افت تحصیلی بود.

پژوهش حاضر از نظر هدف از نوع کاربردی و شیوه انجام آن نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دبیرستان های پسرانه منطقه 12 شهر تهران پایه دوم دور دوم، در سال تحصیلی 1400-1399 می باشد که 30 به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به طور مساوی 15 نفر در گروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش گمارده شدند. به منظور گردآوری داده ها، ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند، پرسشنامه هیجان تحصیلی پکران و همکاران (2002) و پرسشنامه تاب آوری تحصیلی مارتین و مارش (2009) بود. آزمودنی های هر دو گروه در ابتدای پژوهش پرسشنامه ها را تکمیل کرده و سپس، گروه آزمایش تحت مشاوره تحصیلی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری قرار گرفت در صورتی که گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان مداخلات مجددا هر دو گروه پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش در دو بخش توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و استنباطی انجام شذ. در بخش توصیفی از جدول های توزیع فراوانی استفاده شده و در بخش استنباطی تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس برای بررسی تفاوت های درون گروهی و برون گروهی انجام گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نسخه 25 نرم افزار SPSS استفاده شد.

یافته ها:

 نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد مشاوره مبتنی تحصیلی مبتنی بر رویکرد شناختی رفتاری بر تاب آوری تحصیلی (20.11 = F)، انگیزش تحصیلی (42.22 = F) و هیجان تحصیلی (34.88 = F) به طور معناداری تاثیر داشت (0.01 > P).

نتیجه گیری:

 می توان نتیجه گرفت که مشاوره تحصیلی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری می تواند تاب آوری تحصیلی، انگیزش تحصیلی و هیجان تحصیلی دانش آموزان با افت تحصیلی را بهبود بخشد. بنابراین، پیشنهاد می گردد از این رویکرد جهت کنترل هیجانات و افزایش انگیزش و تاب آوری دانش آموزان در مدارس از طریق آموزش های گروهی استفاده گردد.