اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر دشواری تنظیم هیجانی و پرخاشگری نوجوانان دختردارای علایم افسردگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیک بر دشواری تنظیم هیجانی و پرخاشگری نوجوانان دختردارای علایم  افسردگی انجام شد.

روش پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل نوجوانان دختر با علایم افسردگی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره آموزش و پرورش شهر بابل در سال تحصیلی 1401-1400 بود. در این پژوهش تعداد 30 نوجوان دختر با علایم افسردگی با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه‌های آزمایش و گواه جایدهی شدند (15 نوجوان در گروه آزمایش و 15 نوجوان در گروه گواه). نوجوانان حاضر در گروه آزمایش رفتاردرمانی دیالکتیک (10 جلسه) را طی 10 هفته (90 دقیقه‌ای) دریافت نمودند. پرسشنامه‌های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی نوجوانان (کوتچر، 2002)، پرسشنامه دشواری در تنظیم هیجان (گرتز و رومر، 2004) و پرسشنامه پرخاشگری (باس و پری، 1992) بود. داده‌ها به شیوه تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی توسط نرم افزار آماری SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که رفتاردرمانی دیالکتیک بر دشواری تنظیم هیجانی (0001>P؛ 60/0=Eta؛ 50/42=F) و پرخاشگری (0001>P؛ 53/0=Eta؛ 83/31=F) نوجوانان دختردارای علایم افسردگی تاثیر دارد.

بر اساس یافته های حاصل از پژوهش حاضر، رفتاردرمانی دیالکتیک با بهره‌گیری از تکنیک‌های تحمل پریشانی و پذیرش ،خودتنظیمی هیجانی، ذهن آگاهی وارتباط موثر می‌تواند به عنوانی رویکردی موثر در جهت کاهش دشواری تنظیم هیجانی و پرخاشگری نوجوانان دختر با علایم افسردگی مورد استفاده قرار داد.