بررسی تعهدات اخلاقی ناشی از عقد نکاح و تاثیر آن بر استحکام و سلامت نطام خانواده در حقوق مدنی ایران

عقد نکاح به اقتضای برخورداری از چهره عبادی در شریعت اسلام، مشتمل بر آموزه های اخلاقی و آداب ویژهای است که ضمانت اجرای بیشتر آنها، وجدان و اخلاق فردی اشخاص در جامعه است. لذا هدف این مطالعه بررسی تعهدات اخلاقی ناشی از عقد نکاح و تاثیر آن بر استحکام و سلامت نطام خانواده در حقوق مدنی ایران می باشد.

پژوهش حاضر در روشی توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، ضمن بهرهگیری از مفاهیم تعهد و تعهدات اخلاقی، به تحلیل و ارزیابی مهمترین مصادیق تعهدات اخلاقی موثر در سلامت نطام خانواده و قابل مطالبه در نکاح میپردازد و در این رهگذر، «حسن معاشرت»، «وفاداری» و «معاضدت» را از مبنای اخلاقی و حقوقی مورد مطالعه قرار میدهد.

بر اساس یافته های تحقیق، موارد سهگانه مزبور، «تعهد اخلاقی» همسران در قبال همدیگر است و هریک از زوجین میتواند در صورت تخلف طرف دیگر، اجرای آن را از دادگاه مطالبه کند و از ضمانت اجرایی قانونی برخوردار شود.

نتایج پژوهش نشان داد که نهاد خانواده و تربیت خانوادگی در ارتقای فرهنگ جامعه و استواری بنیانهای اجتماعی آن دارد، قانونگذار به حمایت از آن برخاسته و با مشخص نمودن ضمانت اجرای قانونی برای برخی از تعهدات اخلاقی همسران در راستای سلامت و پویایی خانواده، آنها را وارد حقوق  مدنی کرده و قابل مطالبه از سوی زوجین اعلام نموده است.