واکاوی اصول رفتار اخلاقی در پژوهش های فرهنگیان

آموزش و پرورش نیز به عنوان یکی از ساختارهای علمی فرهنگی و آموزشی علیرغم برخورداری از نیروی عظیم انسانی اعم از معلمان دلسوز و تحصیل کرده و دانش آموزان مستعد و خلاق تا حدودی با دشواری های پژوهش درگیر بوده، که راهبرد روشنی برای پژوهش ندارد و این امر سبب شده تا نتواند جایگاه تحقیق و محقق و نقش آنها را در پیشرفت و توسعه و تعالی جامعه مشخص و نهادینه نماید و تنها موجبات دوری بخش عظیمی از فرهنگیان از پژوهش را به دنبال دارد بلکه انگیزه مطالعه را کاهش داده و زمینه را برای افسردگی و استهلاک شغلی همراه می سازد برای رفع مشکل آن ها و موسسات آموزش عالی و مراکز پژوهشی بلکه آموزش و پرورش نیز باید بر ضرورت اصلاح و تغییر ساختار و ساز و کارهای تحقیقاتی و فنون و شیوه مدیریت تحقیقات تعدیل کرده به دنبال افزایش بهره وری تحقیقات باشند از جمله اقدامات کارساز در این زمینه برنامه ریزی راهبردی وجود ساختارها، روش ها دستورالعمل ها، سازماندهی استفاده از تجهیزات فناوری و منابع انسانی و فرهنگ سازی اشاره کرد تا بدین وسیله مسایل و ضعف ها شناسایی و با راهکارهای مناسب مرتفع گردد و زمینه برای پویایی علمی و تحقیقاتی فرهنگیان مهیا شود تحقق این امر مهم مستلزم عزم مسیولان و متولیان آموزش و پرورش است تا بتواند در به روز کردن علم و دانش و فرهنگیان قدمی بر داشت در این راستا برای تحقق اهداف پژوهشی آموزش و پرورش بررسی میزان پایبندی پژوهشگران فرهنگی به اخلاق پژوهش، امری اجتناب ناپذیر بوده است و آگاهی از آن به منظور ارتقای سطح کیفی و کمی پژوهش و افزایش کارایی پژوهش فرهنگیان بسیار ضرورت دارد. لذا در این مقاله میزان پایبندی به اخلاق پژوهش در بین پژوهشگران فرهنگی آموزش و پرورش اراک مورد واکاوی قرار می گیرد تا الگوی مناسب برای ارتقای پایبندی به اخلاق پژوهش در بین فرهنگیان ارایه شود.