بررسی مسائل تقنینی و حقوقی در فراجهان بر اساس مطالعات تطبیقی و ارائه رویکردهایی برای ایران

تعاملات مجازی به بخش مهمی از زندگی مصرف کنندگان و مشاغل در طول دهه گذشته تبدیل شده است. این روند در طول همه گیری کووید-19 سرعت گرفته است و علاقه مندی به تعاملات مجازی بر روی "فراجهان" متمرکزشده است. و شرکت های بزرگ به سمت دنیای فراجهان رفته اند. اما مانند هر فناوری پایه جدید، فراجهان برای بسیاری گیج کننده و ناشناخته باقی مانده است. داده های جمع آوری شده فراجهان از کاربران بسیار گسترده تر و دقیق تر از فعالیت های ساده اینترنتی است، زیرا از رفتار کلی کاربر (ازجمله پاسخ های فیزیولوژیکی، حرکات آن ها و حتی الگوهای امواج مغزی) هم ناشی می شود، لذا بحث حقوق و مقررات در فراجهان بسیار فوری و ضروری می باشد. بر این مبنا هدف این نوشتار، مطالعه تطبیقی مقررات و سیاست های فراجهان کشورهای منتخب، به منظور بومی سازی آن برای ایران است. رویکرد این پژوهش، مطالعه تطبیقی و هدف آن توصیفی-تطبیقی مبتنی بر مطالب بروز است. نمونه های بررسی شده در این مطالعه مشتمل بر 3 کشور می باشد که شامل اتحادیه اروپا و کشورهای چین و هند می باشد. در این پژوهش پس از بررسی مسیله تحقیق، به رویکردهای اتخاذشده در کشورهای منتخب پرداخته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد کشورهای موردمطالعه دارای قوانین و مقرراتی هستند که می تواند در حوزه چالش های فراجهان بازدارنده باشند شامل قانون ایمنی برخط، حفاظت از داده و حریم خصوصی، مالکیت معنوی، مالکیت دارایی های دیجیتال  و غیره، اما در کشور ما بسیاری از این قوانین هنوز مصوب نشده اند یا به خوبی اجرایی نیستند. بنابراین علاوه بر بررسی فراجهان و وضع مقررات خاص آن باید قوانین کلی تر هم در کشور اصلاح، تصویب و اجرایی شوند و اقدامات پیشگیرانه قانونی مانند تصویب قوانین و مقررات موردنیاز در ایران، انجام پذیرد.