به سوی مشارکت در فعالیت‎های محیط‎زیست گرایانه: کاربرد الگوی دومسیری اقدام جمعی

مشارکت در اقدامات جمعی به درگیری رفتاری، ذهنی و عاطفی فرد در موقعیت های گروهی اشاره دارد که او را برای دستیابی به هدف های گروهی از جمله حفاظت از محیط‎زیست بر می انگیزاند. هدف این مطالعه، تحلیل نیت اعضای تعاونی‎های مردم‎نهاد محیط‎زیستی به مشارکت در فعالیت‎های محیط‎زیست گرایانه جمعی بود. برای این منظور از مدل روانشناختی مسیر دوگانه اقدام جمعی (DMCA) استفاده گردید. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود که با استفاده از فن پیمایش انجام شد. جامعه آماری، اعضای انجمن محیط‎زیستی غیردولتی در استان تهران در ایران بودند (1453N=). که 248 نفر از آنها با روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای با انتساب متناسب به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی آن با استفاده از پانل متخصصان مورد و شاخص AVE مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از ضرایب آلفای کرونباخ، تحلیل مولفه‎های اصلی و روایی ترکیبی مورد تایید قرار گرفت. بر اساس DMCA، اثر متغیرهای، کنترل رفتاری درک شده در مورد فعالیت های جمعی رفتار محیط زیست گرایانه (PBCCPEA)، نگرش نسبت به مشارکت در فعالیت های جمعی رفتار محیط زیست گرایانه (APCPEA)، هنجارهای ذهنی در مورد مشارکت در فعالیت های جمعی رفتار محیط زیست گرایانه (SNPCPEA)، هویت اجتماعی در مورد مشارکت در فعالیت های جمعی رفتار محیط زیست گرایانه (SIPCPEA) بر قصد مشارکت در فعالیت های جمعی رفتار محیط زیست گرایانه (IPCPEA)آزمون گردید. نتایج نشان داد که این مدل قادر است تا 66% از تغییرات IPCPEA را تبیین کند. نتایج این پژوهش، لزوم توجه خاص از منظر کنش جمعی برای ایجاد تغییرات اساسی در ایجاد IPCPEA را بیش از پیش آشکار می سازد.