بررسی گفتمان اسلام سیاسی و تبارشناسی اسلام گرایی

هدف پژوهش حاضر بررسی گفتمان اسلام سیاسی و تبارشناسی اسلام گرایی بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و از نظریه گفتمان لاکلا و موف نیز استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که اسلام سیاسی در بین مسلمانان، گفتمانی است که صورت بندی خاصی از جامعه و سیاست را با محوریت دال مرکزی اسلام ارایه می دهد و تلاش می کند اسلام را از منظر سیاسی مورد تاکید قرار داده و آن را از دایره صرفا مذهبی خارج سازد. همچنین درصدد است تا اسلام را به دال برتر تمامی گفتمان های امت اسلامی تبدیل کند. تعیین دال های گفتمان اسلامی حوزه نبرد گفتمان مدرنیته غرب با اسلام گرایان بوده است، برای تبیین دال های اسلام سیاسی رویکردهای اندیشه ای، اجتماعی و جریان شناسی به کار برده شده است، ولی رویکرد گفتمانی از ظرفیت گسترده تر و انعطاف پذیرتری در تبیین جریان های جوامع اسلامی برخوردار است. در بین صورت بندی های این گفتمان، اسلام سیاسی مردم سالار با قرار گرفتن در مقابل مقوله های جدیدی از قبیل دموکراسی، انتخابات، حکومت و سیاست سازی، به بازتعریف نشانه های متعدد اسلام سیاسی سنتی ازجمله تبیین نقش شورا، مشورت، امر به معروف و نهی از منکر، جهاد، عدالت اقتصادی، جایگاه غیرمسلمانان و زنان در جامعه اسلامی، اقدام کرده است.