اثر تنش کم آبی بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی انار رقم «واندرفول»

تنش خشکی یکی از عوامل محدودکننده کشاورزی در بسیاری از مناطق دنیا به ویژه ایران است. درک مکانیسم اثر تنش خشکی بر واکنش های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ژنوتیپ ها، برای انتخاب و اصلاح ژنوتیپ های سازگار با شرایط ایران بسیار مفید می باشد. بدین منظور، پژوهش حاضر در سال های 98-1397 در پژوهشکده بیوتکنولوژی دانشگاه شیراز با هدف بررسی تاثیر تنش خشکی بر ویژگی های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نهال های دوساله انار رقم واندرفول در شرایط گلخانه انجام شد. آبیاری در چهار سطح  100 درصد (شاهد)، 75 درصد، 55 درصد و 35 درصد ظرفیت زراعی به مدت 50 روز انجام شد. آزمایش بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تنش کم آبی باعث افزایش میزان کاروتنویید، فلاونویید، مالون دی آلدهید‏ و پرولین شد. محتوای نسبی آب برگ، ثبات غشای سلول و میزان آنتوسیانین تحت تنش کم آبی کاهش یافت، اما در میزان کلروفیل کل و گلیسین بتایین بین سطوح مختلف آبیاری تفاوت معنی دار ایجاد نشد. میزان پراکسید هیدروژن (81 درصد) و هم چنین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسیداز دیسموتاز (480 درصد)، کاتالاز (96 درصد) و آسکوربات پراکسیداز (153 درصد) در تیمار 35 درصد در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری نشان دادند. با توجه به نتایج این پژوهش به ویژه افزایش میزان پرولین و آنزیم های آنتی اکسیدانی در اثر تیمارهای کم آبی، مکانیسم های تحمل به خشکی در انار رقم واندرفول می تواند در ارتباط با تنظیم اسمزی فعال و هم چنین سیستم فعال آنتی اکسیدانی آنزیمی و غیرآنزیمی در این رقم باشد.