آگاهی و نگرش دستیاران در بکارگیری پزشکی مبتنی بر شواهد

دستیاران بالینی نقش مهمی در آموزش دانشجویان پزشکی دارند و از مهمترین افراد تصمیم گیرنده بر بالین در مراکز آموزشی-درمانی به شمار می آیند. از اینرو توانایی آن ها در عملکرد مبتنی بر شواهد بر رخ داد خطاهای پزشکی و بهبود تصمیم های بالینی موثر بوده است. مطالعه حاضر با هدف سنجش نگرش و آگاهی استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد در دستیاران تخصصی از طریق خود اظهاری طراحی شد.

این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی و مبتنی بر پرسشنامه انجام گرفته است. جامعه پژوهش را کلیه دستیاران تخصصی پزشکی و دندانپزشکی که در سال 1399 خورشیدی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در حال تحصیل بودند، تشکیل دادند. دویست و نه دستیار از طریق تکمیل پرسشنامه در این مطالعه شرکت کردند.

1/42% از آنها، دوره ی پزشکی مبتنی بر شواهد را گذرانده بوده و 5/65% با پزشکی مبتنی بر شواهد آشنا بودند. همچنین بیشترین میزان آشنایی آنها با پایگاه داده Pubmed   (%89) و کمترین میزان آشنایی با پایگاه داده های Bandolier و Dare (3/3 %) و DOAJ (صفر درصد) بوده است. به علاوه، بیشترین و اصلی ترین منبع اطلاعاتی مورد استفاده آنها کتب چاپی (5/41%) بود و به اعتقاد 40 درصد از شرکت کنندکان در مطالعه، عدم شناخت سایت های مفید، مهمترین دلیل برای استفاده نکردن از منابع اطلاعاتی مبتنی بر اینترنت بود.

بطور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که میزان آگاهی و استفاده دستیاران از پایگاه های داده ای پزشکی مبتنی بر شواهد در حد متوسط قرار داشت.