اثربخشی درمان ذهن آگاهی مثبت محور و درمان شناختی رفتاری بر نشخوارفکری و بهزیستی روان شناختی دانشجویان افسرده دانشکده توانبخشی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان ذهن آگاهی مثبت محور و درمان شناختی رفتاری بر نشخوار فکری و بهزیستی روان شناختی دانشجویان افسرده دانشکده توانبخشی دانشگاه جندی شاپور بود.

طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری و طی یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی سه گروهی (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) بود. از میان جامعه آماری کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه جندی شاپور شهراهواز (1400-1399)، 30 نفر از دانشجویان افسرده به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و  به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش طی 12 جلسه گروهی (تحت برنامه درمان ذهن آگاهی مثبت محور10=n و تحت برنامه درمان شناختی رفتاری 10=n) و گروه کنترل (10=n) قرار گرفتند. پرسشنامه نشخوار فکری (RRS) ، نولن- هوکسما و مارلو (1991) و بهزیستی روانشناختی ریف (2008) در مورد آنها اجرا شد.

نتایج روش آماری تحلیل واریانس مکرر نشان داد که هر دو گروه درمانی تاثیر معناداری بر بهبودی نشخوار فکری و بهزیستی روان شناختی  داشته اند (01/0>p).

درمان ذهن آگاهی مثبت محور و شناختی رفتاری روش موثری برای کاهش نشخوار فکری و افزایش بهزیستی روان شناختی در درمان افراد مبتلا به افسردگی است.