قطع انگشت در گاو

لنگش در اندام ‏های حرکتی یکی از مهم‏ ترین مشکلات گاوداری ‏های امروز است که ضررهای اقتصادی جبران ‏‏ناپذیری ایجاد می‏ کند به‏ طوری‏ که حدود 60% گاوهای هر گله حداقل در طول سال یک‏بار دچار لنگش می‏ شوند (جراحات انگشتی در ایران 8/31%). جراحات انگشت ‏ها یکی از اصلی ‏ترین دلایل لنگش در گاوها است. استخوان ‏های انگشت ‏ها در گلو شامل بند های اول، دوم و سوم هستند. دو انگشت فرعی نیز در گاو وجود دارند. انگشت میانی و انگشت جانبی به ترتیب در اندام‏ های حرکتی جلویی و عقبی ساختار های اصلی تحمل وزن هستند. یکی از درمان ‏های کاربردی برای جراحات انگشت ‏ها، قطع آن‏ ها است. از میان مهم‏ ترین علل قطع انگشت می ‏توان به استیومیلیت ‏های استخوان ‏های انگشت ‏ها و ناویکولار، آرتریت‏ های عفونی مفاصل بین انگشتی، شکستگی ‏ها و ضربات سم اشاره کرد. اغلب جراحی ‏های قطع انگشت تحت بی‏حسی موضعی در گاو در حالت ایستاده انجام می ‏شود. انتخاب روش ‏های قطع انگشت بستگی به عوامل مختلفی مانند نوع جراحت و وسعت ساختارهای آناتومیکی درگیر دارد. معمول ‏ترین روش جراحی، قطع انگشت‏ ها قطع انگشت از طریق یک ‏سوم انتهایی استخوان بند بالایی بدون نیاز به آویخته پوستی است که معمولا پیش ‏آگهی خوبی نیز دارد و در بهبود عمر اقتصادی دام موثر است. امروزه، قطع اندام و استفاده از پروتز در گاو و گوساله با صدمات غیر قابل درمان عضلانی اسکلتی یا عفونت کاربرد دارد. هر چند پیش ‏آگهی کوتاه مدت قطع اندام خوب است، پیش ‏آگهی طولانی مدت بستگی به تحمل وزن و شرایط نگهداری حیوان دارد.