بررسی تناقض نمایی سلفی گری با سلف

در دیدگاه اندیشه وران سلفی، اصل بر فهم کتاب و سنت بر محوری است که سلف آن را فهمیده اند و نباید از فهم آنان خارج گردید و از مقدم داشتن فهم غیرسلف بر قول سلف باید پرهیز داشت. گرچه ماهیت سلفی گری بر هم سویی و التزام بر مذهب صحابه، تابعین و اتباع استوار است، ولی نمونه های متعددی از تناقض نمایی میان معماران سلفی گری به خصوص ابن تیمیه با فهم سلف وجود دارد و این تناقض ها بنیاد فکری سلفی را در هویت به مخاطره می اندازد. مسیله اصلی تحقیق پیش رو آن است که ادعای مرجعیت سلف از سوی معماران اندیشه سلفی به خصوص ابن تیمیه حرانی به چه میزان با عملکرد فکری و معرفتی ایشان برابری می کند. در این نوشتار ضمن بررسی انتقادی ادعای مرجعیت سلف از سوی سلفیون، چند نمونه از ناسازنمایی های سلفی گری با سلف در معنای متن، مراتب توحید و مسیله توحید الوهی بررسی می شود.