نقش سرمایه های رشدی بر امید تحصیلی و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف تعیین نقش سرمایه های رشدی بر امید تحصیلی و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت.

روش انجام تحقیق توصیفی همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بندرلنگه در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 600 نفر که براساس جدول کرجسی مورگان 234 نفر به صورت طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش مورد استفاده پرسشنامه امید به تحصیل خرمایی و کمری، مشغولیت تحصیلی تینیو و نیمرخ سرمایه های رشدی بنسون و همکاران بود. جهت تجزیه و تحلیل سوالات پژوهش از آزمون رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

نتایج این پژوهش نشان داد بین سرمایه های رشدی و امید تحصیلی دانش آموزان و همچنین بین سرمایه های رشدی و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (01/0<p). همچنین بین امید تحصیلی و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (01/0<p). نتایج بیانگر این بود که سرمایه های رشدی می تواند امید تحصیلی و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان را در سطح معناداری پیش بینی نماید (01/0<p).

نتایج نشان داد با افزایش سرمایه های رشدی، امید تحصیلی و مشغولیت تحصیلی دانش آموزان افزایش می باید.