بهبود برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و محصول گلرنگ با محلول پاشی آهن و روی تحت تنش خشکی

کمبود آب دسترسی به عناصر غذایی را محدود می کند و باعث اختلالات فیزیولوژیکی می شود. در نتیجه قابلیت تولید محصول زراعی در مزرعه کاهش می یابد. پاشیدن آهن و روی بر گیاهان تحت تنش خشکی شاید برخی از اثرات مضر این تنش روی عملکرد گیاه زراعی را کاهش دهد. بنابراین، این پژوهش به صورت طرح اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار برای ارزیابی اثرات آهن (1 g/l) و روی (1 g/l) خارجی روی گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در فواصل مختلف آبیاری (آبیاری پس از 70، 100، 130 و 160 میلی متر تبخیر به ترتیب به عنوان آبیاری معمول، و کم آبی های ملایم، متوسط و شدید) طراحی شد. کمبود آب با کاهش رشد گیاه درصد پوشش سبز را کاهش داد. به دلیل محدودیت آب، محتوی آب برگ، شاخص محتوای کلروفیل، تعداد کاپیتول در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن هزار دانه نیز کاهش یافتند، ولی دمای برگ افزایش یافت که منجر به افت معنی دار محصول دانه در واحد سطح تحت تنش های متوسط و شدید شد. محلول پاشی روی و به ویژه آهن با افزایش محتوای کلروفیل برگ، تعداد دانه در کاپیتول و تعداد دانه در بوته موجب بهبود قابل ملاحظه محصول دانه گلرنگ در فواصل مختلف آبیاری شد. اما، این برتری در محصول دانه با افزایش کمبود آب کاهش یافت که نشان می دهد محلول پاشی آهن به مقدار بیشتر و روی به مقدار کمتر می توانند برخی از اثرات زیان بار محدودیت های آبی ملایم و متوسط روی گیاه گلرنگ را کاهش دهند.