اثرات کاربرد نانوذرات سلنیوم و آنسیمیدول بر پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه Stevia rebaudiana Bertoni تلقیح شده با قارچ Piriformospora indica

گیاه استویا بومی آمریکای جنوبی و منبع خوبی از استویول گلیکوزیدها، آنتی اکسیدان ها، اسیدهای آمینه ضروری و سایر ترکیبات مغذی مهم است. در مطالعه حاضر اثر 5 و 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات سلنیوم (SeNPs) و 50 میلی گرم در لیتر آنسیمیدول (ANC) در دو مرحله رویشی و آغاز گلدهی، بر پویژگی های بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گیاه Stevia rebaudiana، تلقیح شده با قارچ اندوفیت Piriformospora indica مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ANC، میزان کلونیزاسیون ریشه و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی را کاهش داد، لیکن محتوای پراکسید هیدروژن (مرحله رویشی)، مالون دی آلدیید (مرحله آغاز گلدهی) و جذب فسفات (مرحله آغاز گلدهی) را افزایش داد و تاثیری بر محتوای کربوهیدرات های کل نداشت. اثرات منفی ANC پس از کلونیزاسیون ریشه با قارچ و تا حدودی با کاربرد  SeNPs تقلیل یافت. بر اساس نتایج این پژوهش، کلونیزاسیون ریشه با P. indica و کاربرد SeNPs قادر است تعادل میان تولید رادیکال های آزاد و واکنش های دفاع آنزیمی در گیاه استویا را با افزایش پتانسیل مهار رادیکال آزاد و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی غشاء در هر دو مرحله رویشی و آغاز گلدهی تغییر دهد. علاوه بر این، اثرات تیمارهای SeNPs، ANC و تلقیح P. indica در مرحله رویشی بیشتر از مرحله آغاز گلدهی بود.