اثر واسطه ای حساسیت به انتقاد در رابطه بین نظریه ذهن و موفقیت تحصیلی

هدف از این بررسی تاثیر تفاوت های فردی در نظریه ذهن بر موفقیت تحصیلی دوران دبستان می باشد. علاوه بر این نقش حساسیت به انتقاد در کودکان این سنین را بر موفقیت نهایی انها مورد بررسی قرار داده است.

روش پژوهش: 

روش پژوهش حاضر علی-مقایسه ای می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی  بوده بدین صورت که از میان مدارس ابتدایی تهران 3 مدرسه انتخاب شده و 60 کودک (20 نفر از هر مدرسه) با میانگین سنی 8-10 به طور تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده آزمون چشم بارون-کوهن (1991)، و مقیاس حساسیت به انتقاد (اتلس، 1994) می باشند. تمامی این آزمون ها یک ماه قبل امتحانات پایان ترم از کودکان گرفته شد و معیار موفقیت تحصیلی معدل نهایی آنها در امتحانات پایان سال می باشد. برای آزمون فرضیه های تحقیق، اطلاعات جمع آوری شده به وسیله پرسشنامه ها توسط روش های توصیفی و با استفاده از جداول و نمودارهای مربوطه و روش های استنباطی با استفاده از آزمون های کولموگروف-اسمیرنف و آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد.

بین نمرات نظریه ذهن و موفقیت تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و هم چنین ببین نظریه ذهن و حساسیت به انتقاد نیز ارتباط معنی دار وجود دارد.

نظریه ذهن روی موفقیت تحصیلی کودکان دبستانی تاثیر گذار است، از سویی دیگر حساسیت به انتقاد توسط نظریه ذهن پیش بینی می شود و بر روی موفقیت تحصیلی نیز موثر است، بنابراین حساسیت به انتقاد در رابطه بین نظریه ذهن و موفقیت تحصیلی نقش میانجی را دارد. این پژوهش نقش تفاوت های فردی در نظریه ذهن را در موفقیت تحصیلی نشان می دهد.