سناریوهای پیش روی شهرها در پیوستن به شبکه مادرشهری (مورد مطالعه: شهر خرم آباد افق1420)

نقش شهرها در دنیای جدید روز به روز در حال افزایش است و امروزه جهان زیست انسان، جهان شهری شده است. در این عصر شهرها به مناطق پیرامون خود تسلط یافته و منطقه واحدی را تشکیل داده اند. رشد شهر پدیده ای جهانی در عصر حاضر است. در این میان، مادرشهرها، از اهمیت سیاسی، اقتصادی، بازرگانی و فرهنگی فراوانی برخوردارند و از مراکز مهم اقتصادی و تجاری هر کشور محسوب می شوند. در ایران امر توسعه به شکلی متوازن، صورت نگرفته و با عدم تعادل در نظام سلسله مراتب شهری در کشور مواجه هستیم، که این امر موجب تمرکزگرایی در برخی از شهرهای ایران شده و سبب به هم خوردن تعادل توزیع فضایی و سلسله مراتب شهری شده است، برای غلبه بر این مشکل، می شود شکلی متوازن از کانون های شهری، در سطوح مختلفی از سکونت، جمعیت و عملکرد در پهنه سرزمین به وجود آورد تا باعث ایجاد تعادل در شبکه و سلسله مراتب شهری شود. در این راستا شهر خرم آباد در سلسله مراتب شهری جزو شهرهای میانی محسوب می شود. برای تصویرسازی هرچه بهتر، تبدیل آن به مادرشهر، روش های متفاوتی وجود دارد، یکی از این روش ها آینده پژوهی با رویکرد سناریونویسی است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی سناریوهای پیش روی خرم آباد در پیوستن به شبکه مادرشهری است. به طور کلی، این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی  تحلیلی است. و از روش دلفی، تحلیل اثر متقابل، نرم افزار میک مک و سناریونویسی شوارتز استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد، که شش عامل مدیریت شهری کارآمد، جمعیت، اقتصاد گردشگری، قابلیت ها و آب، کارخانجات و اشتغال، نسبت سواد، به عنوان عوامل کلیدی نهایی و همچنین دو عدم قطعیت مدیریت کارآمد وهوشمند شهری و تعداد جمعیت، انتخاب شدند که چهار سناریو با عناوین سناریو فلک الافلاک، سناریو گلال، سناریو برد نوشته، سناریو پل اشکسه، نگاشته شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که محتمل ترین سناریو در افق طرح، سناریو فلک الافلاک است. که خرم آباد در افق 1420 قابلیت پیوستن به شبکه مادرشهری را دارد و درنهایت راهبردها و پیشنهادهایی برای تمامی سناریوها ارایه شد.