پاسخ پروتئین های mTOR، AKT عضلانی به تمرینات مقاومتی مجزا در افراد سالم

تغییر ساختار عضله اسکلتی به عنوان یکی از تغییرات اصلی عضله درنتیجه تمرینات ورزشی شناخته شده است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ پروتیین های mTOR،AKT به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در افراد سالم بود.

10 مرد سالم به صورت تصادفی در دو گروه ه (گروه کانسنتریک 5 نفرگروه اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت بود. به منظور همسان سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت وبرگشت 60 درجه بر ثانیه بود. انقباض ها شامل 12 ست 10 تکراری برای پای راست، زمان استراحت بین هر ست 30 ثانیه در نظر گرفته شد. در ابتدا و انتهای مطالعه بایوپسی انجام شد. بایوپسی در دو جهت دیستال و پروگزیمال عضله پهن جانبی انجام شد. برای بررسی بیان پروتیین های mTOR و AKT در هر گروه بررسی بافت ها با تکنیک ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده های از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس استفاده شد.

نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی پروتیین های mTOR و AKT بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه برونگرا و درونگرا معنادار بود (05/0 ≤p). با این حال تغییرات بین گروهی پروتیین های mTOR و AKT نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود.

در مجموع مطالعه حاضر نشان داد یک جلسه فعالیت برونگرا و درونگرا منجر به تغییر فاکتورهای درگیر در قدرت و هایپرتروفی عضلات اسکلتی می شود. علاوه بر این، این تغییرات در مجموع در انقباض برونگرا بیش از درونگرا است.