نقش میانجی‎گری استرس ادراک شده و عاطفه مثبت در ارتباط بین جهت‎ گیری مذهبی و سلامت روان

هدف پژوهش پیش رو بررسی نقش میانجی‎گری استرس ادراک شده و عاطفه مثبت در رابطه بین جهت‎ گیری مذهبی و سلامت روان در میان دانشجویان است. طرح پژوهش حاضر همبستگی و از نوع مدل‎سازی معادلات ساختاری و جامعه آماری آن دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1400−1401 بود. با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله‎ای 311 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز انتخاب شدند و ابزارهای جهت‎ گیری مذهبی بای مالت (1999) و سلامت روان (1972) و استراس ادراک شده (1983) به کار رفت. یافته‎ ها نشان داد جهت‎ گیری مذهبی با استرس ادراک شده و نیز استرس ادراک شده با سلامت روان رابطه دارد؛ همچنین یافته ‎ها گویای آن است که جهت‎ گیری مذهبی از راه استرس ادراک شده با سلامت روان رابطه ندارد. ارتباط جهت ‎گیری مذهبی با عاطفه مثبت و ارتباط عاطفه مثبت با سلامت روان تایید شد. عاطفه مثبت رابطه میان جهت‎ گیری مذهبی را با سلامت روان تبیین می‎کند. بین متغیرهای میانجی تفاوت معنا‎داری دیده نشد. پیشنهاد می‎شود جهت افزایش سلامت روان در دانشجویان جهت‎ گیری مذهبی درونی تقویت و برنامه‎ های حمایتی و آموزشی جهت مدیریت استرس در دانشجویان و افزایش عواطف مثبت در آنها طراحی شود.