بلاغت نام گزینی در رمان «سووشون» بر اساس الگوی بازنمایی کنشگران اجتماعی ون لیوون (نام دهی و طبقه بندی)

الگوی بازنمایی کنشگران اجتماعی ون لیوون در چارچوب تحلیل گفتمان انتقادی، با بررسی کارکردهای تقابلی در گزینش های زبانی، لایه های پنهان معناسازی را نشان می دهد. در این پژوهش با به کارگیری روش توصیفی- تحلیلی، ساختار گفتمانی رمان «سووشون» سیمین دانشور (1300- 1390) را بر مبنای چگونگی گزینش نام ها و شیوه طبقه بندی کنشگران در الگوی ون لیوون بررسی کرده ایم. هدف این پژوهش نشان دادن اهمیت کاربردهای زبانی در تحلیل گفتمان اثر و میزان تاثیرپذیری نویسنده از عناصر گفتمانی چون قدرت، ایدیولوژی و سیاست در بازنمایی کنشگران اجتماعی است. دانشور در سووشون مسایل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عصر خود را با زبانی نمادین بازگو کرده است. وی همچنین با انتخاب نام های نمادین و استفاده از جلوه های مختلف آن، تحولات فردی و اجتماعی را به ویژه در زنان به تصویر کشیده است. یافته ها نشان می دهند که نام دهی و طبقه بندی و زیرمجموعه های آن‏ها به ویژه نام دهی غیررسمی، در سووشون کاربرد بیشتری دارد و نحوه استفاده از نام ها و طبقات اجتماعی منطبق با دیدگاه و اهداف نویسنده و متاثر از مولفه های قدرت، ایدیولوژی و سیاست است. نویسنده از سویی با انتخاب نام های نمادین ایرانی و اسلامی، پیوند میان اندیشه های ایرانی و اسلامی را ناگسستنی جلوه می‏دهد و از سوی دیگر، کشمکش های مربوط به گذر ایران از سنت به مدرنیته و تحول معیارهای اجتماعی و فردی را به نمایش می‏گذارد. علاوه بر این، با استفاده از مولفه های گفتمانی، نقش اجتماعی جدیدی را برای زنان ایرانی طرح می کند تا اهمیت نقش آنان را در تحولات اجتماعی تبیین کند.