ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای (.Zea mays L) هیبرید ماکسیما تحت تاثیر رژیم های آبیاری و خاکورزی

به منظور مطالعه تاثیر شیوه های گوناگون خاک ورزی و رژیم های آبیاری بر عملکرد ذرت دانه ای (.Zea mays L) هیبرید ماکسیما، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه تهران واقع در کرج در سال 1395 اجرا شد. عامل اصلی در این آزمایش خاک ورزی با دو سامانه خاک ورزی (مرسوم و بدون خاک ورزی) و عامل فرعی سه رژیم آبیاری (بدون تنش آبی، تنش آبی متوسط و تنش آبی شدید به ترتیب بر اساس 75، 110 و 150 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد اثر اصلی خاک ورزی و برهم کنش خاک ورزی و رژیم های آبیاری بر هیچ کدام از صفات معنی دار نشد، ولی اثر اصلی رژیم های آبیاری بر تمامی صفات معنی دار شد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه، وزن بلال، عملکرد دانه، عملکرد زیستی و شاخص برداشت از تیمار بدون تنش آبی و بیشترین کارایی مصرف آب از تیمار تنش آبی شدید حاصل شد. همچنین نتایج نشان داد تنش آبی شدید و متوسط نسبت به شرایط بدون تنش آبی به ترتیب موجب کاهش 40.2 و 16.85 درصدی از عملکرد دانه شد. ازآنجاکه شیوه خاک ورزی بر هیچ کدام از صفات موردمطالعه تاثیر معنی داری نداشت، شیوه بدون خاک ورزی به منظور بهبود خصوصیات خاک همراه با آبیاری ذرت بر اساس 75 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر در شرایط اقلیمی مشابه پیشنهاد می گردد..