تاثیر میکوریزا و متانول بر مولفه های پرشدن دانه، انتقال ماده خشک و عملکرد جو تحت شرایط شوری خاک

به منظور بررسی تاثیر شوری، میکوریزا و متانول بر مولفه های پرشدن دانه، انتقال ماده خشک و عملکرد جو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1399 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل شوری خاک در سه سطح (عدم اعمال شوری به عنوان شاهد و شوری 35 و 70 میلی مولار با نمک کلرید سدیم)، کاربرد میکوریزا (عدم کاربرد میکوریزا به عنوان شاهد، کاربرد میکوریزا موسه آ، کاربرد میکوریزا اینترا و کاربرد توام میکوریزا موسه آ و اینترا) و محلول پاشی متانول (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، محلول پاشی 15 و 30 درصد حجمی متانول) بود. نتایج نشان داد که کاربرد توام میکوریزا موسه آ و اینترا و محلول پاشی 30 درصد حجمی متانول موجب افزایش محتوای پروتیین برگ، فتوسنتز جاری و سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه شد ولی انتقال ماده خشک از ساقه، اندام هوایی و سهم این فرآیندها در عملکرد دانه جو را کاهش داد. همچنین، کاربرد توام میکوریزا موسه آ و اینترا و محلول پاشی 30 درصد حجمی متانول در شرایط عدم اعمال شوری، وزن و حجم ریشه (به ترتیب 65.12 و 84.14 درصد)، ارتفاع بوته (53.15 درصد)، طول سنبله (63.63درصد)، وزن صد دانه (84.76 درصد)، حداکثر وزن دانه (74.32 درصد)، طول دوره و دوره موثر پرشدن دانه (به ترتیب 31.78 و 73.9 درصد) عملکرد دانه (38.52) را نسبت به شرایط عدم کاربرد میکوریزا و محلول پاشی متانول تحت شرایط شوری 70 میلی مولار خاک افزایش داد. براساس نتایج به نظر می رسد کاربرد میکوریزا و متانول می تواند عملکرد دانه جو در شرایط شوری خاک را با بهبود فتوسنتز و مولفه های پر شدن دانه افزایش دهد.