بررسی کارایی علف کش ترکیبی دایکمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مقایسه با علفکش های رایج مزارع ذرت دانه ای (Zea mays L.) در کشور

کارایی علف کش ترکیبی دای‏کمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مهار علف‏های هرز ذرت دانه‏ای (Zea mays L.) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مشهد، کرمانشاه، اهواز و زرقان طی سال 1398 بررسی گردید. تیمارهای کنترل شیمیایی شامل مصرف پس رویشی مزوتریون+تربوتیلازین+متولاکلر، ریم‏سولفورون+نیکوسولفوورن؛ تاپرامزون؛ تین‏کاربازون-متیل+ ایزوکسافلوتل؛ دای‏کمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون (در مقادیر 400، 500، 600، 700 و 800 گرم در هکتار از ماده تجارتی 5/569 WG) بودند. نتایج نشان داد علف‏کش دای کمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مقادیر 700 تا 800 گرم در هکتار بین 70 تا 85 درصد تراکم و وزن خشک کل علف های هرز را کاهش داد و با حفظ عملکرد نسبی دانه ی ذرت (به طور متوسط بیش از 80 درصد) کارایی خود را ثابت کرد. ریم‏سولفورون+نیکوسولفوورن (50-30 درصد) و تاپرامزون (70-50 درصد) در مجموع مناطق کارایی کم تا متوسطی نشان دادند. تین کاربازون متیل+ایزوکسافلوتل در تمام مناطق آزمایش موفق ارزیابی شد. تاج‏خروس‏ (Amaranthus spp.) در تمام مناطق به جز اهواز غالب بود. گونه های غالب بعدی سلمه (Chenopodium album) و خرفه (Portulaca oleraceae) در مشهد وزرقان بودند. عروسک پشت پرده (Physalis divaricata) نیز در دو منطقه ی اهواز و زرقان غالب بود. سه علف هرز پیچک (Convolvulus arvensis)، سوروف (Echinochloa crus-galli) و طحله (Corchorus olitorius) فقط در اهواز غالب بودند. سایر گونه ها شامل قوزک (Hibiscus trionum) در مشهد، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) و توق (Xanthium strumarium) در کرمانشاه و قیاق (Sorghum halepense) در زرقان غالب بودند. سوروف در درجه اول و سپس شیرین بیان و خرفه جزو علف‏های هرزدشوار کنترل محسوب گردیدند