تاثیر محلول پاشی سلنیوم بر پایداری غشاء سلولی ارقام ذرت تحت شرایط تنش کم آبیاری

تنش خشکی می تواند تاثیر زیادی بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی گیاهان داشته باشد. جهت بررسی تاثیر محلول پاشی سلنیوم بر هدایت الکتریکی شیره سلولی ارقام ذرت تحت شرایط تنش آبی، آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تنش آبی به عنوان عامل اصلی در سه سطح I0= آبیاری بر اساس نیاز آبی گیاه (شاهد)، I1= آبیاری به میزان 80 درصد نیاز آبی گیاه، I2= آبیاری به میزان 60 درصد نیاز آبی گیاه، I3 در کرت های اصلی و ارقام مختلف ذرت به عنوان عامل فرعی در سه سطح V1= S.C 500)، V2= 520 ، (V3= S.C 700 در کرت های فرعی و محلول پاشی سلنیوم به عنوان عامل فرعی فرعی در دو سطح، عدم مصرف (SA0) و مصرف (SA1) 20 گرم در هکتار در کرت های فرعی فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار ناپایداری غشای سلولی با میانگین 1759 و 1456 میکروزیمنس بر سانتیمتر به ترتیب متعلق به تیمار آبیاری بر اساس 60 درصد نیاز آبی گیاه و تیمار آبیاری شاهد بود. در بین ارقام مختلف ذرت نیز بیشترین و کمترین مقدار ناپایداری غشای سلولی با میانگین 1675 و 1587 میکروزیمنس بر سانتیمتر به ترتیب متعلق به رقم S.C 700 و S.C 500 بود. مصرف سلنیوم اثر مثبتی بر کاهش مقدار ناپایداری غشای سلولی داشت به طوری که میانگین ناپایداری غشای سلولی در تیمار عدم مصرف سلنیوم از 1687 به 1601 میکروزیمنس بر سانتیمتر در تیمار مصرف سلنیوم کاهش یافت.