برنامه ریزی و مدیریت توسعه نظام نوآوری و فناوری روستایی در منطقه سیستان

نظام نوآوری و فناوری در جریان توسعه نقش بسزایی را ایفاء می کند. از طرفی توسعه محصولات کشاورزی و شناسایی موانع اثر گذار بر آن یک موضوع فراگیر و ملی می باشد. پژوهش حاضر با هدف، برنامه ریزی، شناسایی و تبیین موانع اثرگذار بر توسعه نظام نوآوری فناورانه در منطقه سیستان با استفاده از تکنیک سلسله مراتبی فازی (FAHP) موانع اثرگذار بر توسعه نظام نوآوری روستایی فناورانه شناسایی و رتبه بندی شدند. جامعه آماری شامل 40 نفر از خبرگان و کارشناسان جهاد کشاورزی منطقه سیستان می باشد و پرسشنامه ابزار اصلی جمع آوری داده ها بود، که روایی و محتوایی آن توسط خبرگان جهاد کشاورزی تاییدگردیده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده اینست که موانع مربوط به برنامه ریزی کارآفرینی و شکل گیری با وزن نهایی (27/0) بیشترین تاثیر را داشته و موانع تحقیقاتی و توسعه ای، موانع قانونی و سیاست گذاری، موانع نوآورانه و فناورانه، موانع نهادی- ساختاری، موانع مالی- اعتباری و موانع ترویجی- آموزشی به ترتیب با وزن های 19/0، 15/0، 14/0، 13/0، 08/0 و 04/0 در اولویت بعدی قرار گرفته اند. در راستای توسعه نظام نوآوری فناورانه روستایی توصیه می شود، سازمان ها و نهادهایی برای تشویق و ترغیب کشاورزان منطقه سیستان به منظور کارآفرینی با توجه امکانات منطقه ایجاد گردد.