سنگ های قیمتی در آثار شکسپیر

شکسپیر در نوشته های خود از جواهرات و سنگ های قیمتی برای توصیف ثروت، زیبایی و ارزش استفاده می کند. این کلمات به عنوان استعاره هایی برای بیان مفاهیم مختلف، از جمله موضوعاتی مانند عشق، پول، شهرت و قدرت نیز استفاده شده اند. همچنین، تصاویری که این کلمات در ذهن مخاطبان ایجاد می کنند، باعث می شوند تا احساساتی چون تمایل به داشتن، حسادت، رقابت و رضایت بروز پیدا کند. شکسپیر در 37 نمایشنامه و 154 غزل خود، حدود 400 بار از اصطلاحات «تاج»، «انگشتر» و «دستبند» (که فرض می شود به سنگ های قیمتی ارجاع داده شده اند) و حدود 300 بار از «سنگ های قیمتی» و «جواهرات» استفاده می کند. او همچنین بیش از 100 بار از سنگ های قیمتی و گوهرهایی به خصوص یاد می کند.