مطالعه برخی شاخص های فیزیولوژیک و بیوشیمایی گیاه بامیه (Abelmoschus esculentus L.) تحت تنش شوری در حضور نانوذره کیتوزان

در این مطالعه تاثیرات نانوذرات کیتوزان در دو سطح 2/0 و 4/0 گرم بر لیتر در شرایط تنش شوری (در دو سطح 75 و 150 میلی مولار) بر شاخص های بیوشیمیایی و فیزیولوژی گیاه بامیه (Abelmoschus esculentus L.) مطالعه شد. آزمایش به صورت فاکتوریل دو عاملی بر پایه طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که تاثیر نانوذرات کیتوزان بر وزن تر و خشک، طول بخش هوایی و ریشه، محتوای مالون دی آلدیید، قندمحلول ، نشاسته، فنل کل و درصد مهار DPPH در بخش هوایی و ریشه، کلروفیل ها، کاروتنویید، فلاونویید و آنتوسیانین در بخش هوایی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که در شوری 150 میلی مولار در بخش هوایی و ریشه به ترتیب وزن تر 46/1 و 31/1، وزن خشک 5/1 و 4/1 و طول 27/1 و 52/1 برابر بیشترین کاهش را نسبت به شاهد نشان دادند. همچنین، کلروفیل a 8/1، کلروفیل b 2/1 و کاروتنویید 6/1 برابر در بخش هوایی، نشاسته 8/1 و 6/3، و درصد مهار IC50 61/1و 4/4 برابر در بخش هوایی و ریشه در شوری 150میلی مولار بیشترین کاهش را نسبت به شاهد نشان دادند. تیمار با نانوذره 2/0 و4/0گرم بر لیتر به ترتیب باعث افزایش کلروفیل a 38/1 و39/1، کلروفیل b 19/1 و 18/1 و کاروتنویید 3/1 و 4/1 برابر در برگ، و فلاونویید 5/1 و 7/1 وآنتوسیانین 3/1 و 5/1 برابردر بخش هوایی و موجب افزایش قند محلول 6/1 و 8/1 برابر در بخش هوایی، 6/1 و 5/1 برابر در ریشه، فنل کل 11/1 و 16/1 برابر در بخش هوایی، 19/1 و3/1 برابر در ریشه، وکاهش محتوای مالون دی آلدیید 8/1 و 6/1 برابری در بخش هوایی، 7/1 و 8/2 برابر در ریشه، نشاسته 43/1 و 38/1 برابر در بخش هوایی، 4/2 و 9/1 برابر در ریشه و درصد مهار IC50 13/1 و 32/1 برابر در بخش هوایی، 14/1 و 75/1 برابر در ریشه شد. نانوذرات کیتوزان در دو سطح 2/0 و 4/0 گرم برلیتر باعث بهبود تاثیرات منفی شوری شد و به طورکلی نانوذره کیتوزان در غلظت 4/0 گرم بر لیتر عملکرد بهتری را در بهبود هر دو سطح شوری نشان داد.