ارزیابی کارایی نماتد Steinernema carpocapsae و باکتری Bacillus thuringiensis در کنترل سوسک برگ خوار نارون (Xanthogaleruca luteola) در شرایط آزمایشگاه

سوسک برگ خوار نارون (Xanthogaleruca luteola)، از مهمترین و مخرب ترین آفات نارون است که در حال حاضر کنترل آن در ایران عمدتا با حشره کش های شیمیایی انجام می گیرد. پژوهش هایی که پیرامون کنترل بیولوژیک سوسک برگ خوار نارون صورت گرفته، نماتدهای بیمارگر حشرات را به عنوان کاندید مناسب و مطلوب برای کنترل آن معرفی می کنند. همچنین بر استفاده همزمان از نماتد بیمارگر حشرات و باکتری Bacillus thuringiensis در مدیریت تلفیقی برگ خوار نارون تاکید شده است. در این پژوهش تاثیر غلظت های مختلف جدایه بومی نماتد Steinernema carpocapsae  و باکتری B. thuringiensis در دو حالت مجزا و تلفیقی روی مرگ و میر لاروهای سن دوم و حشرات کامل برگ خوار نارون در آزمایشگاه بررسی شد. بیمارگری جدایه بومی S. carpocapsae و زیرگونه B. thuringiensis galleriae روی لاروهای سن دوم و حشرات کامل برگ خوار نارون به اثبات رسید و در مجموع، مرگ و میر بین 87/51 تا 33/88 درصد متغیر بود. نتایج نشان داد اختلاف معنی داری بین کشندگی نماتد و باکتری مورد آزمایش در هر کدام از مراحل زیستی برگ خوار وجود نداشت اما لاروهای برگ خوار در مقایسه با حشرات کامل در بیشتر تیمارها حساسیت بیشتری هم به نماتد و هم به باکتری بیمارگر داشتند. همچنین برهم کنش بین باکتری و نماتد مورد مطالعه از نوع تجمعی بوده و هیچ کدام از اثرات تشدیدکنندگی و بازدارندگی در کاربرد تلفیقی آنها مشاهده نگردید. بنابراین می توان B. thuringiensis و S. carpocapsae را به عنوان ابزارهای مدیریتی موثر و در عین حال ایمن به طور همزمان در چارچوب مدیریت تلفیقی لاروهای برگ خوار نارون به کار برد.