زیست تخریب پذیری سم دیازینون موجود در خاک های باغی توسط باکتری های جداشده از آن ها

دیازینون، یک حشره کش ارگانوفسفره است که به طور گسترده در شالیزار ها و باغات استفاده می شود. ورود آلاینده مقاوم به منابع تامین آب شرب، خاک و محصولات کشاورزی، می تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و جداسازی باکتری های تجزیه کننده سم دیازینون و سنجش مقدار سمی که باکتری های برتر در محیط مایع و خاک تجزیه می کنند، انجام گرفت.

در این پژوهش نمونه برداری از باغات تنکابن انجام شد. شناسایی و تعیین توالی سویه ها با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز بر اساس S rRNA16 صورت گرفت. میزان تجزیه دیازینون توسط باکتری های جدا شده با دستگاه کروماتوگرافی گازی سنجش شد.

دو سویه باکتری تجزیه کننده دیازینون از جنس سراشیا و انتروباکترکلوآکا شناسایی شدند. باکتری ها با غلظت 10 و 20 پی پی ام دیازینون در محیط براث و خاک به مدت 10 روز کشت داده شدند و مقدار تجزیه سم مورد اندازه گیری قرار گرفت. بر اساس نتایج، باکتری سراشیا در محیط براث با غلظت اولیه 10 و 20 پی پی ام، 3/64% و 4/78% مصرف دیازینون داشت و در محیط خاک با همین غلظت 2/90% و 25/98% سم دیازینون را تجزیه کرد. باکتری انتروباکترکلوآکا در محیط براث و خاک به ترتیب 1/23%، 95/17% و 19/31%، 05/88% دیازینون را مصرف و تجزیه کرد. با توجه به نتایج حاصل، باکتری سراشیا بیشترین قابلیت تجزیه را نسبت به انتروباکتر دارد.

نتایج این تحقیق نشان داد برخی میکروارگانیسم های موجود در خاک، توانایی تجزیه دیازینون را دارند. استفاده از این میکروارگانیسم ها و دیگر روش های زیستی جهت پاک سازی خاک های آلوده می تواند روش مناسبی باشد.