زون بندی مخزن با استفاده از شاخص زون جریانی، رخساره های الکتریکی و انحراف معیار تجمعی نگاره های چاه در سازند داریان بخش مرکزی خلیج فارس

این مطالعه توانایی روش انحراف معیار داده های چاه پیمایی را در زون بندی مخزنی بررسی می کند. به این منظور، 110 متر از رسوبات یک چاه از سازند داریان در بخش مرکزی خلیج فارس با استفاده از 390 مقطع نازک میکروسکوپی، داده های چاه پیمایی و تخلخل و تراوایی مغزه بررسی شد. تحلیل رخساره ای انجام شده به شناسایی 9 ریزرخساره در پنج زیرمحیط منجر شد. برای بررسی کیفیت مخزنی در هر یک از زون ها، گونه های سنگی پتروفیزیکی به روش های شاخص زون جریانی و رخساره های الکتریکی تعیین شدند. بر اساس شاخص زون جریانی، شش واحد جریانی هیدرولیکی برای رخساره های مخزن به دست آمد. با استفاده از روش خوشه بندی مبتنی بر نمودار و استفاده از لاگ های پتروفیزیکی گاما، نوترون و چگالی، 5 رخساره الکتریکی شناسایی شد، سپس این دو روش با هم مقایسه شدند که در بسیاری از فواصل عمقی تطابق خوبی داشتند. زون 1 به دلیل فراوانی زیاد رخساره های الکتریکی و واحدهای جریانی با کیفیت مخزنی بیشتر، بهترین کیفیت مخزنی را دارد. زون 2 واحدهای جریانی با کیفیت مخزنی پایین و رخساره های الکتریکی با گامای زیاد دارد. فراوانی رخساره های الکتریکی با کیفیت مخزنی بالا در زون 3 نسبت به زون 1 کمتر است. برای تعیین زون بندی با روش انحراف از معیار، هر داده لاگ مورد نظر از متوسط داده ها در کل چاه کسر شد و سپس مقادیر به دست آمده با یکدیگر جمع شدند تا مقدار تجمعی انحراف از معیار محاسبه شود. این روش با سه زون تشکیل دهنده سازند داریان منطبق بوده اما همانند روش تعیین گونه های سنگی، برای تفکیک واحد های مخزنی مناسب نیست.