انتخاب روش بهینه انتقال فناوری با استفاده از نظام استنتاج فازی (موردمطالعه: شرکت های سازنده یراق آلات خطوط انتقال نیرو)

در جهان امروز که سازمان ها با تغییرات سریع خواسته های متنوع مشتریان مواجه هستند، تمرکز اصلی سامانه ها بر فناوری و توسعه فناوری برای ماندگاری در محیط رقابتی و بهبود مزیت رقابتی از طریق افزایش ارزش مشتری است. فرایند انتخاب از بین روش های مختلف انتقال فناوری به عوامل بسیاری ازجمله عوامل فناورانه، سازمانی، بازار، نیروی انسانی و محیط بستگی دارد. هدف این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر انتخاب روش انتقال فناوری در صنعت ساخت یراق آلات خطوط انتقال نیرو و ارایه یک مدل مناسب جهت انتخاب روش بهینه انتقال فناوری با توجه به شرایط حاکم بر محیط صنعت و مشخصات شرکت های موجود در این صنعت است.

تحقیق حاضر کاربردی، با متغیرهای کیفی، مقطعی و توصیفی است. جامعه آماری پژوهش شامل مجموعه ای از کارشناسان و مدیران و خبرگان دانشگاهی با مدرک بالاتر از کارشناسی و حداقل پنج سال سابقه کار است که به صورت غیر تصادفی، با استفاده از روش های قضاوتی هدفمند و شبکه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها جهت شناسایی روش های انتقال فناوری و عوامل تاثیرگذار، مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه و ابزار گردآوری داده ها جهت تعیین وزن عوامل تاثیرگذار پرسشنامه بسته پاسخ است که روایی آن مورد تایید خبرگان قرار گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از دو روش آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزارهای متلب [1] و اس پی اس اس [2] بهره گرفته شده است. جهت انتخاب روش بهینه انتقال فناوری از نظام  استنتاج فازی استفاده شده است.

با بررسی نتایج حاصل از پرسشنامه ها و نظرخواهی از خبرگان و حرج و تعدیل عوامل موثر بر انتخاب روش انتقال فناوری،14 عامل به عنوان ورودی نظام  و هفت روش انتقال فناوری مهم و کاربردی به عنوان خروجی نظام  استنتاج فازی مشخص گردید.

مطابق نتایج به دست آمده، اولویت بندی انتخاب روش انتقال فناوری در صنعت مذکور بدین صورت است:   1-معامله مشترک 2-کنسرسیوم 3-مهندسی معکوس 4-برون سپاری 5-قرارداد حق امتیاز 6-توسعه درون زا 7-قرارداد تحقیق و توسعه.