ارزیابی نحوه پراکنش آلودگی هوای خروجی از دودکش های پالایشگاه نفت تبریز با استفاده از مدل AERMOD

کنترل منابع آلودگی ناشی از صنایع در راستای حفاظت از محیط زیست، یکی از راهبردهای مدیریتی در مسیر دستیابی به توسعه پایدار است که نیازمند پیش بینی غلظت آلاینده ها در شعاع مشخصی از دودکش ها بوده و مدل های ریاضی قادر به شبیه سازی آن هستند. در پژوهش حاضر به منظور دستیابی به این رهیافت در دشت میان کوهی تبریز، غلظت آلاینده های خروجی از 20 دودکش پالایشگاه نفت تبریز با مدل AERMOD برای شعاع 10 کیلومتری پیش بینی گردید. گلباد سالانه نشان داد که باد غالب مسیر شرقی و باد درجه یک مسیر غربی دارد. نتایج پیش بینی مدل نشان داد که غلظت هشت ساعته ی مونوکسیدکربن 5/0 تا 20 میکروگرم بر مترمکعب؛ غلظت یک ساعته دی اکسید گوگرد و دی اکسید نیتروژن بین 5 تا 100 میکروگرم بر مترمکعب و غلظت 24 ساعته ذرات معلق کوچک تر از 5/2 میکرون نیز بین 5/0 تا 10 میکروگرم بر مترمکعب بود که غلظت آن ها کمتر از حد مجاز انتشار می باشد. مسیر بادهای شرقی موجب انتقال آلاینده ها به سمت کوهپایه های شمالی سهند در جنوب غربی پالایشگاه نفت شده و در ارتفاع کمتر از 1500 متر تجمع می یابند. بیشترین تجمع آلاینده های جوی در شهر خلجان در جنوب غربی پالایشگاه نفت تبریز بوده و از طرف دیگر بادهای غالب باعث شده تا آلاینده ها از دشت تبریز فاصله گرفته و تاثیر زیادی بر اکوسیستم محیطی دشت تبریز نداشته باشد.